Afrika!!!!
Lieve familie en vrienden,
2 maanden geleden ben ik naar Afrika gekomen vanuit mijn hart, zonder verwachtingen, zonder kennis, zonder vooroordelen...ellende en verdriet waren dagelijkse kost. Maar naast dat alles ook veel liefde en vriendschap. Ondanks alle miserie en geploeter nemen Afrikanen je op als familie en sluiten ze je in hun hart. Ik kan ook verschillende slechte punten opnoemen aan Afrikanen maar dat alles komt door de situaties waarin ze zitten dus begrijp ik ze op die punten ook volledig. Je kan hen in niets vergelijken met ons, ik had een heel ander verhaal voorbereid om hier te zetten maar dat zou Afrikanen in een slechter daglicht brengen dan eigenlijk de bedoeling is, dat verdienen ze niet. Uiteindelijk zijn we allemaal dezelfde en zijn het de situaties en gebeurtenissen die mensen en hun karakters vormen. Diep vanbinnen hebben we allemaal dezelfde wensen, sommigen onder ons moeten er gewoon veel harder voor vechten, over lijken gaan, soms letterlijk. Hoe ver zou jij gaan om je kind te kunnen voeden...? Ook wij hebben hen gewend gemaakt dat het normaal is om aan blanken geld te vragen, of je "liefde" te verklaren om mee naar een westers land te kunnen. Vrijwilligers hebben totaal niet het effect dat we willen bereiken, we zijn enkel een welgekome afwisseling in de sleur, dezelfde sleur die wij ook kennen. We verlichten hun werk helemaal niet, lopen soms gewoon in de weg, ze willen gewoon hun ding doen op hun manier en hun tempo zonder dat er een mzungu hen komt vertellen hoe het echt moet. Wij laten als vrijwilliger zien dat wij WEL spullen hebben, dat wij WEL geld hebben om te reizen en dan laten we ze weer met lege handen achter. Zolang de regering zijn werkwijze niet veranderd en zolang ze niet stoppen met geld in hun eigen zakken te steken en niet 1 seconde aan hun bevolking te denken is het land gedoemd om zo te blijven doorgaan zoals het nu is. Zolang er niet geïnvesteerd word in industrie en werkgelegenheid kan er niets groeien of veranderen. De verkiezingen van dit jaar hebben afgelopen zondag plaatsgevonden. De huidige, regerende, corrupte partij zal het waarschijnlijk weer winnen van de oppositiepartij omdat mensen te bang zijn om anders te stemmen, bang voor rellen, onrust of zelfs burgeroorlog. Ze kunnen enkel lijdzaam toekijken hoe hun geld in verkeerde handen terechtkomt. Toch ben ik heel dankbaar dat ik hun leven van dichtbij heb mogen meemaken, ik heb ze zien lachen, huilen, over alledaagse probleempjes tot zware depressies, van liefde tot haat... ik kan enkel besluiten na 2 maanden dat wij het verdomd goed hebben en dat ik niet zou overleven in hun situatie en daarom moet ik toch zeer veel respect opbrengen voor hen en hen enkel het allerbeste toewensen want we willen zelf ook niets minder dan dat!
Bedankt dat jullie me allemaal gevolgd en gesteund hebben, tot snel!
Kwaheri Afrika, we'll meet again someday...:-)
Charlotte xxx
Afrika!!!!
Hoi iedereeeeeeeen!!!
Nog even een kort berichtje vanuit Arusha. We zijn net terug van een tripje naar de Indische oceaan! Ik had vooraf thuis al vanalles opgezocht van vervoer, verblijf,... en wou persé naar zee! Maar omdat het toch een dikke 400km was zag ik het niet echt zitten om alleen te gaan. Mijn Nederlandse vriendjes zagen het meteen zitten dus zijn we met zen 4tjes donderdag om 7u 's morgens vertrokken met een grote bus richting Tanga. de bus kostte 20000 shilling, ongeveer 9 euro, met lunchpakketje, airco en comfortabele zetels! Je snapt niet dat die maatschappij overeind kan blijven! De heenweg duurde een dikke 8 uurs dus natuurlijk superblij toen we eindelijk aankwamen in ons beach resort! Wat een prachtige idyllische plek tussen de palmbomen, gezellige hutjes, tentjes en de oceaan op de achtergrond. Het kon echt niet beter worden! De oceaan was ook superwarm en gevuld met exotische beestjes zoals zeekomkommers, zee-egels, zeesterren, krabben, vissen en een heleboel grote schelpdieren. Het klimaat aan zee was ook volledig anders, plakkerig, heet, vochtig, niet echt aangenaam om te slapen in een tentje, maar goed, ons humeur kon niet meer stuk zeker toen we 's morgens gewekt werden door apen voor onze tent, zo'n grappige beesten! Minder grappig vond ik de dikke spinnen en schorpioentjes maar dat moesten we er bijnemen! Kamperen in Afrika is toch weer een hele belevenis en niet voor de bangerikken!!;-) ook niet voor mij dus eigenlijk met andere woorden maar goed we hebben het overleefd! We hebben eigenlijk niet veel anders gedaan dan gezwommen, gerelaxed, gegeten en gedronken! En meer moet da nie zijn! Zo eens een paar dagen uit het drukke stoffige stadsleven deed toch wel deugd moet ik zeggen, hoewel je hier niet echt hard moet werken merk ik toch dat ik heel moe word van het leven hier en van te proberen om iets te betekenen. Zondag liep de wekker al om 4.15u en werden we om 5u opgepikt door de taxi om om 6.45u de bus in de stad te nemen richting Arusha. Na een uurtje of 2 onderweg werd ik plots gewekt door een indringende verbrande geur. De chauffeur zette de bus langs de kant en de mecanicien deed in de bus een luik open dat hij rechtstreeks aan de mechanica van de bus aankon. Zwarte stinkende damp vulde meteen de hele bus, maar even uit het raampje gaan hangen, hij wat geprutst en toen reden we weer door. Na 5 minuten dezelfde geur en weer aan de kant, dit keer op een zandpleintje. Na heel wat geprul en over en weer gebel hadden we al snel door dat de bus niet meer te redden viel en we gestrand waren... iedereen er dan maar uit en onder de bomen gaan schuilen voor de brandende zon. De chauffeur en mecanicien gingen er ook bij zitten dus dat zag er niet goed uit voor ons! Na een tijdje toch maar eens gaan vragen wat het probleem was, ook wel weer straf dat die pummels hun passagiers niet inlichten! Er was al een andere bus op weg om ons op te pikken, over een uurtje zouden ze er zijn. Wij hadden natuurlijk dezelfde of een gelijkwaardige bus verwacht maar dat was weer ijdele hoop van onwetende en naïeve mzungu! Na 2,5 uurs kwam er een bus het pleintje op gereden waarvan we al zwanzend zeiden dat zal ze zijn! Maar tot onze grote verbazing was het echt de vervangbus. Een aftands ding met kapotte ruiten, zonder airco, piepkleine zeteltjes,... we konden huilen waar we stonden, wetende dat we nog een 6 uurs te gaan hadden. Uiteindelijk toch overleefd door zuurstof binnen te zuigen door het raampje en me te concentreren op mijn boek en niet op alles wat er zou kunnen mislopen. NOOIT reis ik nog met een bus door Afrika!!! Maar bon, uiteindelijk toch in 1 stuk thuisgeraakt, onderweg geweest van 5u tot 18.30 dus je moet niet vragen hoe we eruit zagen, ons humeur zat zo diep in de grond dat het bijna Australië bereikt had! Om 9 u bedje in, nog 2 woorden gelezen uit men boek en ogen vielen vanzelf dicht met men boek nog in men handen.. vandaag wel een leuk dagje gehad op school. Ik had een memoryspelletje bij en toen ze uiteindelijk doorhadden hoe het werkte vonden ze het superleuk! Af en toe wel vals gespeeld maar dat kan je die kleine aapjes toch niet kwalijk nemen!! Ik hoop dat het zo blijft voor de rest van mijn verblijf en dat ik nog een leuke laatste 3 weken tegemoet ga! De 3 daagse safari komt ook nog dus nog leuke vooruitzichten!! Ik ga nog een maand verlof moeten bijnemen om uit te rusten vrees ik, sorry Dieter;-) ik kruip in bedje want ben nog niet helemaal op men plooi precies!:-)
Usiku mwema...
Charlotte xxx
Afrika!!!!
Hey iedereen, mambo??
Hier nog effe een verhaaltje op verzoek van onze pa;-). Vandaag zit ik al in de helft!! Het vliegt voorbij en toch voelt het alsof ik hier al een half jaar zit... de swahililes zit er ook op, Eunice was heel trots op ons en was heel blij met het geld uiteraard. Blij dat we haar een beetje hebben kunnen helpen. Gisteren zijn we dus naar het Masaidorp geweest zoals jullie al op de foto's al wel hebben gezien. We hebben onderweg een masaijongen opgepikt die opgegroeid was in zo'n dorp en ons wou voorstellen aan zijn familie, hijzelf is weggegaan om te gaan studeren en wil blijkbaar niet meer als Masai door het leven gaan, heel verstandig van hem. Het was een half uurtje rijden zei onze chauffeur. Na 2 uurs kwamen we aan.tijdsbesef hebben ze hier duidelijk ook niet. Onderweg veranderde het landschap volledig in dorre droge vlaktes met eenzame bomen en cactussen, beetje woestijnachtig, we hebben hier al zoveel verschillende begroeiingen en landschappen gezien, maar deze vond ik persoonlijk wel 1 van de mooiste ik voelde me voor het eerst ECHT in Afrika. Aangekomen bij de stam stelde de jongen ons voor aan zijn moeder. Heel lieve vrouw die ons direct een knuffel gaf. Ze stonk wel wat naar geit. Het hoofd van de stam zat alleen tegen een muurtje zijn dorp gade te slaan. We hebben hem een hand gegeven maar hij was nu niet bepaald heel vriendelijk. Elk van zijn 7 vrouwen heeft een apart hutje (door de vrouwen gebouwd) waar ze woont met haar kinderen, ze hebben wel allemaal dezelfde vader, in totaal heeft die man er 62 verwekt. I.p.v. eens aan een condoom te denken maar bon.we waren erg onder de indruk van hun manier van leven en beseften achteraf ook allemaal dat hun levensstijl wel heel erg dierlijk lijkt zonder enige vorm van beschaving. Water moeten ze erg ver weg uit een meer scheppen en is eigenlijk helemaal niet drinkbaar, electriciteit hebben ze al helemaal niet. 's avonds toen het donker werd toch even bij stilgestaan en even aan hen gedacht...we hebben ook onze bus vastgelegd om volgende week naar Tanga te reizen. een dikke 400 km dus een uurtje of 7 onderweg, gaat weer een hele belevenis worden maar ik moest en zou in de indische oceaan gezwommen hebben! Lotje en Annet wilden meteen heel graag mee en ik ben natuurlijk ook superblij dat ik dat niet allemaal alleen hoef te doen! Ondertussen is er nog een vrijwilliger bijgekomen, de nederlandse jongen Maurits en die hebben we maar gelijk meegevraagd als bodyguard!;-) hij was ook enthousiast dus heb ik meteen een tent bijgeboekt in het Peponi beach resort! (Zeker eens google-en) dus we kijken er erg naar uit!de andere omgeving en de heerlijke coctails op het strand zullen ons ook uiteraard deugddoen;-)verder weet ik niet direct meer wat te schrijven, ik ben niet zo'n schrijfster ik vertel liever, en ik moet trouwens ook nog iets te vertellen hebben als ik thuisben he!!;-) ahja mama maak maar een grote kom chocomousse want we missen een dessertje hier zooo hard maja je kan hier natuurlijk ook niks bewaren van melkproducten ofzo als de electriciteit zo dikwijls uitvalt. Maar goe. Mama ge weet het dus: zondag 1 november om 5 uur: frutten van de frituur, ne hoop curryworsten en een grote kom chocomousse! (Of kreem van den ijsberg is ok goe) en een paar goei Belgische pinten want van da bananenbier ben ik nog nie goe van precies! ik ga afsluiten want ik ben aan het ouwehoeren zoals mijn nederlandse vrienden zouden zeggen:-D als ik terug ben van de kust zal ik nog wel eens wat te vertellen hebben!
Heel veel liefs,
Charlotte
Afrika!!!!
Lieve vriendjes en familie,
Week 3 zit er alweer op! Nog steeds sleur ik me elke dag door het project heen, proberen om ze iets bij te brengen. Donderdag ging ik naar het project maar het was blijkbaar een feestdag hier en er zaten maar een stuk of 5 kinderen in het klasje ipv 50. De teacher zei me meteen dat er een jongetje binnen zat die mijn hulp kon gebruiken(hij ging met zijn dikke kont buitenzitten) het kind van ongeveer 6 jaar oud kon geen letters schrijven of lezen, ik heb uit alle macht geprobeerd hem de A te laten schrijven maar het ging gewoon niet. Ik denk dat hij naar een speciale school zou moeten dat hij misschien wat autistisch is ofzo maar daar weet ik al helemaal niet wat mee aan te vangen ocharme, ben ik ook niet voor opgeleid en al zeker niet in een andere taal...toen ik met de kindjes buiten zat sprongen ze plots recht en verzamelde ze zich rond iets.ik ging kijken en sprong achteruit. WAT EEN SPIN!!! Ze maakte zelfs een vreselijk sissend geluid :-S ik dacht dat ik ging overgeven als ik een kindje zijn voet er zag op stampen en ze uit elkaar spatte! Vandaag had ik een afspraak in het salon hier voor de deur voor een voetbehandeling. Ik had voor 5 minuutjes terug propere voeten! Dat kan hier ook niet proper blijven met al dat stof natuurlijk maar wel heel leuk en goed gedaan voor amper 10 000 shilling!(ongeveer 5 euro) bij ons ben je voor zoiets 40euro kwijt ofzo. Nadien zijn we mee naar de kerk geweest met een familielid. Ze hebben ons al een paar keer uitgenodigd dus we moesten wel eens meegaan. Even saai als in België! Kreeg ik nog op mijn dak dat ik tuttefrut aan het kauwen was. Seg wist ik veel:-) het koor zong dan wel weer prachtig! ook de eerste keer ziek geweest van de zon vandaag dus namiddag effe een tukje gedaan en weer helemaal beter. Wat brandt die zon toch, nie normaal! Eunice zei dat ik binnenkort dezelfde kleur ga hebben als haar;-) Oma logeert momenteel ook bij ons omdat mama en papa naar een trouwfeest zijn bij lake Victoria. Ze is intussen 98 geworden maar het mens is er niet helemaal meer bij ze geeft ons wel 3 keer een hand op een half uur tijd. Gisterenavond zat ze te genieten bij ons in de zetel van een halve liter bier. Geweldig! Als ik in mijn short voorbij wandel zie ik haar denken, kind trek iets fatsoenlijks aan!! Voor de rest gaat hier gewoon alles zijn gangetje met of zonder water of electriciteit. Dus ik ga me snel wassen nu er nog eens water is want ik begin te stinken;-) tot hoors iedereen en slaap lekker...
Dikke kus
Charlotte
Afrika!!!!
Liefste vriendjes en familie,
De eerste week zit er al op!! Het was een week vol verbazingen om het op zen zachtst uit te drukken! We worden hier heel goed verwend door het gastgezin met elke dag lekker eten en vers fruit! (Hmmmm die mango's) Toch een beetje opletten want denk dat ik al bijgekomen ben;-) op het project gaat het nog steeds moeizaam. Grotendeels door de taal maar ook omdat je helemaal geen middelen hebt nog niet eens een fatsoenlijke tafel om aan gaan te zitten. Heel confronterend ook om te zien hoe die kleutertjes naar het klasje komen met kapotte kleren, vuil, een kapot schriftje en 1 potloodje om te schrijven, dat ze zweepslagen krijgen telkens ze iets niet begrijpen...Ik hoop dat ik toch nog genoeg inspiratie heb om de komende 7 weken door te komen. Ook had ik niet gedacht dat het zo moeilijk zou zijn om hier alleen naartoe te komen, ik kan me niet voorstellen dat ik helemaal niets van jullie zou horen die 2 maanden! Maar het is uiteraard niet allemaal kommer en kwel!:) zo hebben we gisteren een prachtige trektocht gemaakt naar de watervallen van mount Meru, het was een stevige beklimming en afdaling dat ons veel zweet en spierpijn gekost heeft maar het was het allemaal waard! Wat een prachtige tocht door grasvlaktes en jungle om uiteindelijk tussen de rotsen en planten een prachtige waterval te zien verschijnen! Jammer dat je het op foto niet zo kan overbrengen als in het echt...de geluiden van tropische vogels en apen deden ons wegdromen. Terug thuisgekomen een lekkere maaltijd gekregen, nog even geskyped met ma en pa, douche in en bed in! En we beginnen met goeie moed aan de 2de week!!!
Kwaheri,
Charlotte xxx
(Nog een paar fotos toegevoegd)
Afrika!!!!
Dag allemaal,
Eerst en vooral bedankt voor jullie lieve berichtjes het doet me goed om hier iets te kunnen lezen van het thuisfront! Ook even melden dat ik blijkbaar geen foto's op mijn blog gezet krijg:( aan diegene die facebook hebben ik zal er daar een paar opzetten en de anderen moeten nadien maar eens langskomen voor een fotoreportage;) vandaag de 2de dag naar het schooltje geweest toch weer even van moeten bekomen. Onze varkens hebben deftigere hokken! Het schooltje (ongeveer 20 vierkante meter) ligt in een achterbuurt van Arusha en is echt niet te begrijpen hoe het kan dat in deze tijd mensen zo nog moeten (over)leven! komaan seg!!! En tochKrijg je van elke bewoner die je passeert een grote witte smile! De kindjes vinden je ook echt een God en klampen je vast alsof je van goud bent. Als ik al mijn spullen hier laat kan ik er ongeveer 5 meenemen.mag ik pa??:D maar ze iets bijleren zal moeilijk worden op 8 weken dus we zullen er maar gewoon voor zorgen dat ze een leuke tijd beleven. Alsook de oudere "kinderen" (tussen 20 en 35 jaar!) Proberen we zoveel mogelijk engels te leren, hoewel ze persé nederlands willen leren ondanks ze het nooit gaan kunnen gebruiken. We maken er gewoon het beste van en proberen zoveel mogelijk bij te dragen en zelf ook bij te leren! De haan begint te kraaien dus dat wil zeggen slaaptijd(is een beetje in de war denk ik) dus aan allen een goeie nacht en tot hoors!! Dikke kus,
Charlotte
Ps pa, in de bijsluiter van de malariapillen stond idd blaasjesvorming dus opgelost;)
Ps neef 1, morgennamiddag ga ik op zoek naar bananenbier!
Afrika!!!!
Lieve vriendjes en familie,
Hier alvast een kort berichtje vanuit Tanzania. Gisteren goed aangekomen, stikkapot maar er was in mijn guesthouse net een feest aan de gang dus ik werd verplicht om mee te dansen "the african way" direct ook een bord met 5 stukken kip, 3 grote bananen en iets wat op stoofvlees leek onder mijn neus! Alles dan maar opgegeten uit beleefdheid en me dan stilletjes terug getrokken naar mijn kamer. Vandaag ben ik met Sosthenes(buurman) de stad ingetrokken en wat ik daar allemaal zag kan ik hier niet onder woorden brengen maar vertel ik later wel:) morgen gaan we naar het project, ze komen me oppikken ROND half 10-10uur ( wss tegen de middag, ook "african style") en voor de rest zien we wel. Is het vandaag niet dan is het morgen is hier de nationale spreuk blijkbaar! Dus na een dag vol indrukken kruip ik onder de wol(koud hier snachts) en snel even alles opladen voor we WEER zonder electriciteit vallen! Ohja vanaf woensdag begin ik ook met lessen Swahili!;-)
Usiku mwema,
Charlotte xxx
